Calcetar cos dedos

Creo que iniciei unha nova afición: facer punto cos dedos. Onte empecei a darlle  mentres vía unha cousa na pantalla do ordenador, para enganarme a min mesma como que facía algo util en vez de  andar procastinando, que é o que estaba a facer, e mira, nun par de minmutos tiña feito este rulo. Xa ando buscando inspuiración en internet para proxectos mais ambiciosos... 

O trapillo ven das camisteas vellas que vou desfacendo, o teño hai moito, pero  ainda non o usara.

U

...E como son moi dada aos retos, decidín inventarme este xogo: esta semana de luns a venres, teño que buscar cada día unha vogal oculta. No ceo, no chan ou en calquera parte. Non vale unha letra real, ten que ser algo que colla a forma da letra. Como esta ... U

 

A, e, i, o, u. Dou por rematado o xogo. 

As cinco vogais desta semana estaban aí, no percorrido de menos de 100 m, que fago a diario...Vale, non me esforcei moito, pero que importa! Fago o xogo por  divertirme  un pouco, non para estresarme !

Estou lembrando aquela temporada que saía a camiñar pola cidade unha hora cada dia  e estame dando ganas de retomar aquel pulo...hai tanto que ver por aí! Pero dame tanta preguiza... Creo que chegou o momento de forzar a máquina e entrar nun circulo virtuoso!

Esa expresión gostame moito. Eu escoiteina por primera vez ao meu fillo falando co seu pai dun  xogador de baloncesto da NBA, non lembro cal, que  seica entrara  nun circulo virtuoso, segun dician eles. Eu preguntei que significaba entrar nun "circulo virtuoso", e eles responderon, como non podía ser de outro xeito, pois home, está claro, é o contrario de entrar nun "circulo vicioso".

Pois eso.

O

...E como son moi dada aos retos, decidín inventarme este xogo: esta semana de luns a venres, teño que buscar cada día unha vogal oculta. No ceo, no chan ou en calquera parte. Non vale unha letra real, ten que ser algo que colla a forma da letra. Como esta ... O

Vale, non é gran cousa, pero é o que hai. Parecía  facil, calquera sinal, calquera tapa de rexistro, calquer cousa redonda parece un O, pero eu buscaba un O con rabiño, e a cousa cambia...

Hoxe, pese ao calor, foi o típico dia de outono, coas follas caendo e as cores tan bonitas das árbores... así que decidín buscar a miña letra nunha arbore. Parecía que andaba a facer unha inspección fitosanitaria no Campus, observando cada tronco, cada fenda , cada ...Ten un nome especifico a cicatriz esa que queda na árbore cando lle cortas unha pola?

Por certo, gracias a este xogo  atopei esta letriña, nun muro que vexo todolos dias, na que non me fixara antes...Será unha marca de canteiro? Será a firma dun tal mestre Estebo, por exemplo?   Non o sei...

I

  ...E como son moi dada aos retos, decidín inventarme este xogo: esta semana de luns a venres, teño que buscar cada día unha vogal oculta. No ceo, no chan ou en calquera parte. Non vale unha letra real, ten que ser algo que colla a forma da letra. Como esta ... I


Onte non atopaba o vogal i en ningures, porque andaba a caza do e. Hoxe facendo o mesmo  camiño  que fago todolos días, da casa ao traballo, atopei a primeira este I ben grande, que por certo debe levar aí varios séculos..

E este o poño de parte do Migui, que veu no ceo de onte, clariño, clariño un i coma una casa:

E

 ...E como son moi dada aos retos, decidín inventarme este xogo: esta semana de luns a venres, teño que buscar cada día unha vogal oculta. No ceo, no chan ou en calquera parte. Non vale unha letra real, ten que ser algo que colla a forma da letra. Como esta ... E



Esta mesma mañá no meu despacho atopei o E que andaba a buscar. Polo menos eu  vexo un E:

Xa pola tarde conteille o xogo ao meu fillo mais pequeno,  e   fumos buscando letras polos muros que vemos de camiño a casa. En apenas 500 metros vimos moitos ees, ainda que moi poucos ies. Aquí teño dous que atopou Miguel:

A

Hai tanto tempo que non paso por aquí!...

Normalmente no blog góstame poñer as cousas que fago no meu tempo libre (as cousas das que me sinto orgullosa, claro, non as outras...) Agora, como apenas teño tempo libre, o pouco que teño o adico  a descansar, sin mais,  cos pes en alto, a lingua de fora e a mente en branco, e claro, isto non da moito chance para unha entrada no blog!  Así que vou ter que inventar novas excusas para pasar por aquí e escribir algo!

De momento, hoxe pola mañá,  cando ía de camiño ao traballo vin no ceo esta inmensa  A, e decidín tomala como unha  sinal.

A de ánimo! 

E como son moi dada aos retos, decidín inventarme este xogo: esta semana de luns a venres, teño que buscar cada día unha vogal oculta. No ceo, no chan ou en calquera parte. Non vale unha letra real, ten que ser algo que colla a forma da letra. Como esta A

Así que Ánimo!

Estou segura de que han vir tempos mellores para todos...e si non, vamolos ter que ir buscar!