50

Onte, 11 de maio,  cumprín 50 anos. Hai que dicilo así, con todas as letras. A verdade é que pensaba pasar por esta data sen montar moita algaraca...pero non puido ser. Cumplir medio siglo son palabras maiores!

Empecei o dia con este bonito regalo  dos meus homes (teño catro para mín sola... de momento) que fixeron un paquete que era pura poesía, ainda que non colou a trola de que o saquiño o coseron eles, a flor si que foi cosecha propia:

A media mañana, chamou a miña nai avisando que viña en camino, con  toda a miña xente, que eso de non celebrar os cincuenta non colaba. Foi un bo dia, tomamos uns aperitivos, comimos xuntos, paseamos polo noso parque de Galeras e para rematar un dia glorioso, fumos a un mercadillo no pazo de san Lorenzo...pertiño da casa ¿Que mais se pode pedir? Que os proximos 50 sexan tan bos como estes que xa pasaron!