A colección do luns

Libros antigos de manualidades...comprados en tendas de vello e en ebay...Aí vai unha pequena mostra dalgúns deles... 

  

 

Os meus favoritos:

Neste capitulo, por exemplo mostran como  estampar tecidos, obtendo desenos complexos a partir dun debuxo matriz que se vai combinando...

 

Outro libro dos meus preferidos, penso que xa falei del algunha vez, e este sobre traballos con papel:

Mostra distintos modos de traballar o papel, conseguindo cos mínimos medios as composicións mais elaboradas. Combinase técnica e  imaxinación, e desenvolvese coma un xogo... En cada capitulo dánse unhas regras (por exemplo: deben facerse figuras simplemente recortando e dobrando o papel, por negativos e positivos, non se pode quitar nada, nin engadir nada; ou outro: debe converterse unha superficie plana en un releve, por incisións no papel as que se lles da un certo ángulo...e moitisimos xogos mais...) É sorprendente a cantidade de solucións distintas que saen a partir dunha regras comúns bastante estritas...

 

A maioría destes libros poden adquirirse en internet practicamente polos gastos de envío, por moitos deles non paguei mais dun euro...e son, para min, excepcionais...

As veces os rapaces traen da escola traballos feitos en clase de plástica ou algunha manualidade feita por mor de algunha data especial... dia da nai ou cousas así... e, a maioría das veces , parécenme cousas banais e mesmo de mal gusto... carentes do mínimo sentido artístico. 

Paréceme que se desaproveita unha boa ocasión de inculcar nos rapaces  o aprecio polo arte, a artesanía e mesmo a historia...Sorpréndome moitas veces cando vexo as cousas que fan os cativos na casa  cando van ó seu ar, cousas cheas de espirito, por dicilo dalgún xeito,  e as comparo co que traen da escola... nada que ver... 

Penso que o tipo de xogos e traballos manuais que traen estes libros serían  adecuados para facer na escola en vez deses outros que soen traer..e serían traballos fermosos...A maioría poden facerse cos materiais mais sinxelos e baratos ... cartón, papel, un cordel, e os nenos acostumaríanse a  facer e ver obras cun certo sentido da proporción, a combinar as cores, as texturas,  a entende-la simetría o ritmo o oco, e dicir as manexar as  palabras coas que se constrúe a linguaxe do arte, da cultura visual... Algo de moito mais valor   que esas cousas que fan as veces, carentes de sentido estético, que nada lles aprenden os rapaces, onde o neno non pon nada de seu agás o estrito e literal traballo manual,  e que, logo de pasar un dia ( ou menos) exhibidos na neveira, acaban no lixo.

Polo menos iso é o que penso eu...